The Cave's Book Club

Thanks to the Novel Coronavirus outbreak, I was able to achieve my dream of having a book club. A community of curious individuals who are willing to read great texts from many categories under the umbrella of understanding the art of acting better. We concluded our 10th session yesterday on May 13th. I think it's a perfect time to reflect on what we have achieved and the growth I saw in the actors.

Who were in the Book Club?

Since the Book Club is where we participate in Socratic dialogues and each individuals are encouraged to speak their own minds without any fear of being judged and with the willingness to have their own ideas or beliefs investigated by other actors, the number of the participants must be limited. I decided to invite those who have studied Creative Acting Technique and Rasas at the Cave in the beginning of 2020. (We will expand our book club to more members in the future.)

What did we explored?

Inspired by the great art of the Renaissance or the rebirth of the antiquity mainly the ancient Greek and the Roman's philosophy. We started our sessions by exploring the depths of poems by Robert Frost's The Road not Taken and Emily Dickinson's Because I could not Stop for Death. We spent 2-3 hours exploring each poems and the nature of making a choice and Death. We made sure that the poems did matter to our lives and should and must transform something in our ways of thinking. Then, we began to explore one of my favorite philosophical texts of Plato, Meno asking the very nature of virtue, true learning and immortality of the soul. Once we have achieved a 3 long, difficult but absolutely valuable sessions, the actors were ready to explore the great classical plays, Oedipus the King where we explore human's hubris, strength and willingness to defy Fate. Then, we explored Death of a Salesman by Arthur Miller. Here we moved closer to our era by exploring the nature of Capitalism and the function and difficulties of individuals in such systems. I encouraged the actors to find the specific path for themselves with the understanding of the society they live in and continuing to question its functions. We closed our sessions where actors were encouraged to explore their life purposes, goals in the very essence of the authentic human being whose contribution to the society are monumental just because they were born and being the best of who they are. The session was inspired by Marcus Aurelius' Meditations, the great Roman Emperor, whose the nature of his being contributed greatly to the golden age of the Roman Empire. We studied him under the premises that if each human beings are a country within their own selves, how do we govern ourselves properly in order to, hopefully, achieve a certain personal "golden era".

What were the growth witness during these sessions?

To my greatest delight, I witnessed the "becoming" of strong individuals who are passionate about the art of acting and human nature. From the first session, each individuals were given themselves space to speak their own mind, standing behind their beliefs, yet flexible enough to listen to other individuals and to continue to grow. I witnessed their passions for acting grew immensely supported by their understanding of Art as Universal, Infinite and they are the most important channel where art can be manifested in any forms in accordance with their true natures. I saw each actors were becoming more and more courageous, one of the most important virtue when supported by wisdom. Once the confusion of the mind was expelled by the light of knowledge and intellect, they are willing and ready to go deeper in to the irrationality of emotions and human psyche where their very description of jobs as an actor is to expose the truth of all human nature.

The questions arose many times of how do we contribute these knowledge to the society. As a teacher, I am only able to cultivate well-rounded actors equipped with good purposes and goals. The answer of attributing knowledge resides within their decisions and actions in their lives. Each individuals must believe that the knowledge their have gained for themselves do not and will not disappear but have now become the fabrication of their whole beings. They only have to "remember" and "recollect" it from within.

ต้องขอขอบคุณโควิด19 ที่ทำให้ความฝันในการมี Book Club นั้นเป็นความจริง Book Club คือกลุ่มคนที่มีความเป็นปัจเจกเต็มไปด้วยความปรารถนาที่จะเรียนรู้ และพร้อมที่จะอ่านหนังสือชั้นยอดหรือวรรณกรรมคลาสสิคจากหลายประเภท ภายใต้ร่มของความเข้าใจศิลปะการแสดงที่ดีขึ้น เราได้เจอกัน 10 ครั้งและครั้งสุดท้ายคือเมื่อวาน วันที่ 13 พฤษภาคม ครูคิดว่าถึงเวลาแล้วที่จะทบทวนถึงสิ่งที่เราได้ทำสำเร็จและการเติบโตที่ครูเห็นในตัวนักแสดงทุกคน

ใครอยู่ใน Book Club บ้าง

ด้วยความที่รูปแบบของ Book Club ของเรานั้นดำเนินการตามแบบของ Socratic Dialogue ซึ่งทุกคนนั้นจะต้องกล้าที่จะพูดและสื่อสารความคิดและความเชื่อของตน โดยไม่กลัวที่จะถูกตัดสินและถูกนักแสดงคนอื่นค้นหาจุดมืดบอดในมุมมองของตน ดังนั้นจำนวนสมาชิกจะต้องจำกัดอยู่ที่ไม่เกิน 15 คน ครูจึงต้องเลือกนักแสดงที่เพิ่งเรียนจบ Creative Acting และ Rasas ของต้นปี 2563 โดยจะพยายามขยายจำนวนสมาชิกขึ้นในอนาคต

เราค้นหาอะไรกันบ้าง

ด้วยแรงบันดาลใจที่มาจากศิลปะชั้นสูงของยุค Renaissance หรือ การเกิดใหม่ของปรัชญากรีกและโรมันโบราณ เราเริ่มด้วยกันค้นหาความลึกซึ้งของบทกวีจาก Robert Frost's The Road not Taken และ Emily Dickinson's Because I could not Stop for Death โดยเราใช้เวลา 2-3 ชั่วโมงในการกระเทาะแต่ละบทกลอนเพื่อค้นหาธรรมชาติของการเลือกเส้นทางของชีวิตและความตาย โดยทำให้แน่ใจว่าทุกกลอนนั้นมีความสำคัญต่อการใช้ชีวิตและเปลี่ยนแปลงมุมมองหรือทัศนคติบางอย่างจากภายใน จากนั้นเราเริ่มอ่านหนังสือปรัชญาชื่อ Meno จาก Plato ซึ่งเป็นหนึ่งในหนังสือเล่มโปรดของครู เพื่อถามคำถามถึงธรรมชาติของความดีงาม การเรียนรู้ที่แท้จริงและความเป็นอมตะของจิตวิญญาณ หลังจากที่เราผ่านเวลาที่ยาวนานและยากลำบากแต่แน่นอนว่าทรงคุณค่า ถึง 3 ครั้ง ครั้งละ 3 ชั่วโมง! เราก็พร้อมที่จะอ่านบทละครคลาสสิคต่อโดยครูเลือก Oedipus the King เพื่อค้นหาธรรมชาติของอัตตามนุษย์ ความเข้มแข็งและความพยายามที่จะเอาชนะโชคชะตาของตัวละคร จากนั้นเราก็เริ่มอ่านบทละครเนื่อง อวสารเซลส์แมน โดย Arthur Miller เราเริ่มเคลื่อนตัวเข้าใกล้ยุคของเรามากขึ้นโดยเราได้ศึกษาธรรมชาติของระบบทุนนิยมและหน้าที่และความยากลำบากของมนุษย์ในระบบนี้ โดยครูสนับสนุนให้นักแสดงนั้นหาเส้นทางชีวิตของตนเองที่เป็นอัตลักษณ์ภายใต้ความเข้าใจของสังคมที่ตนอาศัยอยู่และยังคงตั้งคำถามต่อไปถึงการทำงานของระบบ เราจบครั้งที่สิบโดยการให้นักแสดงค้นหาจุดประสงค์และเป้าหมายในชีวิตตน ที่ตอบสนองต่อแก่นของมนุย์ผู้มีความเป็นอัตลักษณ์และตระหนักรู้ว่าการตนนั้นมีคุณค่าต่อสังคม เพียงเพราะตนนั้นได้เกิดมาและพยายามที่จะเป็นตัวของตัวเองให้ดีที่สุด โดนครูได้รับแรงบันดาลใจจากหนังสือชื่อ Meditations โดย Marcus Aurelius จักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่ของอณาจักรโรมัน ผู้ซึ่งมีการดำรงตนในฐานะผู้นำที่นำไปสู่ยุคทองของโรม เราศึกษาเขาโดยอยู่บนพื้นฐานที่ว่า หากมนุษย์แต่ละคนคือประเทศในตนเอง เราจะปกครองหรือจะดำรงตนอย่างไรให้เกิด "ยุคทอง" ขึ้น ในชีวิตของตน

พัฒนาการของนักแสดงที่สังเกตให้ได้คือ

ครูมีความสุขมากที่เห็นการผลิบานออกของมนุษย์ผู้เข้มแข็งในความเป็นตัวตน ผู้ที่มีความหลงใหลอย่างแรงกล้าต่องานศิลปะการแสดงและต่อธรรมชาติของมนุษย์ จากคลาสแรก ทุกคนนั้นต่างกล้าที่จะพูดในสิ่งที่ตนคิด มั่นคงในความคิดของตัวเองแต่ก็ยังมีพื้นที่ให้เติบโตและฟังความคิดเห็นของผู้อื่น พลังแห่งงานศิลปะนั้นเกิดขึ้นจากความเข้าใจว่าศิลปะนั้นมีความเป็นเอกภาพและอนันต์ และนักแสดงคือผู้ส่งผ่านงานศิลปะที่จะเปล่งประกายออกมาในทิศทางของตนเอง ครูเห็นนักแสดงมีความกล้าหาญมากขึ้น ซึ่งเป็นหนึ่งในคุณลักษณะที่ดีงามของมนุษย์หากได้รับการนำทางโดยปัญญา เมื่อความสับสนในจิตใจนั้นถูกขจัดออกโดยแสงสว่างของความรู้และความมีเหตุและผล เมื่อนั้นนักแสดงก็จะกล้าที่จะก้าวเข้าไปลึกขึ้นในด้านอารมณ์ที่บ้างครั้งก็ปราศจากเหตุและผล รวมไปถึงจิตใจของมนุษย์ที่ซับซ้อนเพื่อทำหน้าที่ของนักแสดงผู้ที่มีคำนิยามของอาชีพคือ ผู้ที่เปิดเผยความจริงของมนุษย์ในทุกแง่มุม

มีการตั้งคำถามหลายครั้งว่าเราจะเผยแพร่ความรู้เหล่านี้ให้กับคนอื่นได้อย่างไร ในฐานะครู ครูทำได้แค่การพัฒนานักแสดงของครูแบบรอบด้าน นักแสดงผู้ซึ่งมีจุดประสงค์ในการดำเนินชีวิตที่ดีงาม การหาทางเผยแพร่ความรู้นั้นจะเกิดขึ้นผ่านทุกการตัดสินใจและการกระทำในชีวิตของทุกคน ทุกคนจะต้องเชื่อว่าความรู้ที่ได้รับและถูกค้นพบด้วยตัวเองนั้น จะไม่หายไปใหนแต่ได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของใยที่กอรปเป็นตัวตนของทุกคนแแล้ว พวกเขาเพียงแค่ต้องจำและระลึกให้ได้ถึงความรู้ที่มีอยู่ข้างในตน